Doorgaan naar hoofdcontent

Noorwegen 2024



En ook dit jaar gingen we in de zomervakantie weer naar Scandinavië - Noorwegen en Zweden. Ditmaal stond de reis (naast veel andere dingen) ook in het teken van het in de praktijk testen van Lo o als materiaal voor het bouwen van splitcane hengels. Daartoe had ik in de periode vóór de vakantie twee hengels gebouwd, allebei driedelige, knoop- en spliceloze hengels van Lo o bamboe. De gebruikte tapers waren de gebruikelijke 7’6” Geul, en 8’ Roer, aangepast voor het verschil in modulus tussen Tonkin en Lo o, en voor het verschil in actie tussen twee- en driedelige hengels (met bamboebussen). Ook had ik nog een standaard 2-delige Roer uit Tonkin meegenomen, als backup, als de hengels niet mochten voldoen, of anderszins uit zouden vallen. Die hengel is zijn koker niet uitgeweest.

De Lo o hengels (ik heb vooral met de 8’ #5 Roer gevist) hebben hun geschiktheid meer dan bewezen - ze zijn met vlag en wimpel geslaagd voor in elk geval deze test. Actie is inderdaad niet te onderscheiden van de overeenkomstige Tonkin hengels (met dankt aan mijn taperconversieroutines), en vooralsnog zijn er geen aanwijzingen dat het materiaal minder duurzaam zou zijn dan Tonkin.

Mijn strategie zal dus de komende tijd vooral zijn: tweedelige hengels maken uit Tonkin, maar driedelige (en hele korte tweedelige) uit Lo o.

Overigens zag ik dit jaar voor het eerst aan het Langsjøen Ephemera vulgata’s rondvliegen…


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Vliegendozen

Afgelopen weken bezig geweest met het ‘ontwerpen’ en maken van vliegendozen uit kersenhout. Het ‘ontwerpen’ betekent hier voornamelijk het optimaliseren van de aanpak en werkwijze, en de details van de verbindingen - het overal ‘design’ is betrekkelijk traditioneel: een doosje met een deksel dat strak over een binnenrand van ‘fineer’ past, en een vakindeling van datzelfde ‘fineer’. Het kostte me ongeveer 5 pogingen (niet helemaal, want nummer drie werd een doosje met een ander soort deksel) om een doosje te maken waar ik qua bouwplan, werkwijze, én uitvoering tevreden over ben (voor verschillende details en onderdelen zijn tot wel 3 afzonderlijke werkwijzen uitgeprobeerd, zoals het onder verstek zagen van de wandjes en fineer, of het op maat maken van de fineer-inserts). Enfin, dit doosje, het vijfde, gaat het worden. Voor eigen gebruik is het deksel verluchtigd met een lasergegraveerde Haida-forel, en de onderkant met een kaartje van het stroomgebied van de Geul. Elk ander dessin, mit...
Een reactie posten
Meer lezen

Update hollowing jig

 Some time ago I showed my hollowing jig for (female) bamboo ferrules. That version consisted of a small slab of wood with a groove, the depth of which defines the resultant wall thickness, and a spokeshave to remove material from the inside of a strip, down to the desired wall thickness. While functional, that small jig wasn't completely satisfactory, for a number of reasons. In addition, the (unmodified) spokeshaves were less than totally satisfactory, as they kept digging into the surface of the jig when reaching the final wall thickness. So I updated my hollowing jig, making it from a large, heavy slab of well seasoned European oak (from a 50 year old discarded table, sawn to length and planed to thickness (using a large workshop jointer and a lunchbox thickness planer). I made a number of grooves with a plunge router, of different depth (wall thickness) - on one side for general hollowing (wall thicknesses roughly between 2 and 3 mm), and for female ferrule hollowing on the ot...
Een reactie posten
Meer lezen

Waara V-block

I usually check my strips for dimension (both correspondence to the design thickness from the taper plan and consistency flat to flat) by carefully taking measurements with a digital caliper. I know that this is less than accurate, since the apex, which is always one of the reference ‘sides’, is very easily crushed, resulting in an undersize reading (the actual crushing of the apex itself is not so much a problem). There are better, more accurate ways, to measure dimensions of a (equilateral) triangular strip. The most common approach among bamboo rod makers is to use a so-called Waara v-block, named for the rod maker (and machinist and inventor) who popularised it and manufactured them for sale. The principle behind it is that you put a strip in a 60 degree v-groove in a block that has a cutout for a pair of calipers, supporting the apex side of the strip with the groove, rather than by its apex alone, and measuring the thickness of the strip-plus-block. If you know what the net thick...
Een reactie posten
Meer lezen